Największe skocznie narciarskie na świecie – Vikersund czy Planica?

Jakie są największe skocznie narciarskie na świecie? Na wstępie zaznaczmy, że w tej liście kierujemy się rozmiarem skoczni. W razie takiego samego rozmiaru pod uwagę bierzemy obecny rekord obiektu.

Największe skocznie narciarskie. 10. Bischofshofen

Rozmiar skoczni – 142 m
Punkt K – 125 m
Rekord – 148 m

Skocznię imienia Paula Ausserleitnera wybudowano w 1947 roku na miejscu przestarzałej Wasserfallschanze. Warto dodać, że poprzedni obiekt stanął pod ruinami zamku Bachsfall już w 1928 roku. Nowa Hochkoenig-Schanze pozwalała na niemal dwa razy dalsze skoki, gdyż jej pierwszy rekord wynosił 86 metrów. Dla porównania rekordem starej skoczni było 45 metrów. Przez lata rozwijano konstrukcję na Laideregg, dodając między innymi wieżę sędziowską. W święto Trzech Króli w 1952 roku miał tam miejsce poważny wypadek, na skutek którego zmarł Paul Ausserleitner. Na jego cześć skocznia nosi jego imię do dziś. Z czasem ją przebudowywano. Do 1982 roku punkt konstrukcyjny wynosił 90 metrów, następnie przedłużano go do kolejno 108 i 120 metrów. Ostateczną rozbudowę zakończono w 2003 roku, kiedy ustanowiono punkt K na 125. metrze, zaś rozmiar na 142. metrze. Ponadto zeskok pokryto igielitem, aby umożliwić skoczkom rywalizację latem.

Duża skocznia w Bischofshofen jest jedną z nielicznych obecnie skoczni naturalnych. Najbardziej charakteryzuje ją bardzo długi najazd, który wydaje się dłużyć. Znakomicie to widać zwłaszcza podczas transmisji telewizyjnych. Austriacki obiekt bardzo dobrze kojarzy się polskim kibicom skoków narciarskich. Właśnie tam aż pięć razy Polacy zwyciężali i w każdym z tych przypadków odbierali statuetkę złotego orła. Jako pierwszy dokonał tego Adam Małysz w pamiętnym sezonie 2000/2001. Wówczas zdominował stawkę i wygrał z Janne Ahonenem oraz Andreasem Widhoelzlem ze znaczną przewagą.

Na kolejnego polskiego zwycięzcę TCS musieliśmy poczekać szesnaście lat. Wtedy to Kamil Stoch po bardzo emocjonującej rywalizacji z Danielem Andre Tande zwyciężył w Bischofshofen. Rok później skocznia im. Paula Ausserleitnera była świadkiem drugiego w historii przypadku wygranej w każdym konkursie turnieju. Osiągnięcie Svena Hannawalda powtórzył po szesnastu latach Stoch. Dwa lata po tym wyczynie Dawid Kubacki był w wyśmienitej formie, co poskutkowało wygraną w całym cyklu. W sezonie 2020/2021 na najwyższym stopniu podium ponownie stanęła „Rakieta z Zębu”, czyli Kamil Stoch.

Fot. SC Bischofshofen

Największe skocznie narciarskie. 9. Titisee-Neustadt

Rozmiar skoczni – 142 m
Punkt K – 125 m
Rekord – 150 m

Pierwsza Hochfirstschanze stanęła w Schmiedsbachtal już w 1932 roku i wówczas umożliwiała skoki na odległość około 60 metrów. Została jednak zburzona w okolicach 1970 roku. Obecną skocznię wzniesiono po wojnie w niewielkim mieście Neustadt, które znajduje się w malowniczym rejonie Szwarcwaldu. Punkt konstrukcyjny obiektu wynosił 80 metrów, lecz z czasem obiekt przebudowywano. Na początku zmiany dotyczyły progu, zaś pod koniec lat 80. zajęto się profilem zeskoku. Ostatnia gruntowna zmiana miała miejsce w 2003 roku, kiedy to przesunięto punkt K o kilka metrów. Obecnie wynosi on 125 metrów, a nieoficjalnym rekordzistą jest Maximilian Mechler. Niemiec pofrunął podczas zawodów Pucharu Kontynentalnego na zawrotną odległość 150 metrów.

Niemiecki obiekt zadebiutował w zawodach Pucharu Świata w sezonie 2001/2002. Pierwszym zwycięzcą na nowym obiekcie został Adam Małysz, który pokonał drugiego Martina Schmitta o prawie 40 punktów. Następnego dnia lepszym od „Orła z Wisły” okazał się być Sven Hannawald. Zawody na Hochfirstschanze były dotąd aż pięć razy odwołane, ponieważ okolicę tę cechują mocne podmuchy wiatru. Skocznię w Titisee-Neustadt z pewnością dobrze pamięta Adam Małysz, który sześć razy stawał tam na podium, z czego trzy razy na najwyższym jego stopniu. Oprócz niego zwyciężali tam także Kamil Stoch oraz Dawid Kubacki, zaś w jedynym rozegranym konkursie drużynowym kadra prowadzona przez Łukasza Kruczka zajęła drugie miejsce.

Ciekawostką jest mini-turniej przeprowadzony na niemieckiej skoczni w 2020 roku. Klasyfikację Titisee-Neustadt Five tworzono przez sumowanie wyników kwalifikacji oraz dwóch konkursów. Zwycięzcą został Ryoyu Kobayashi, który otrzymał 25 tysięcy euro. Warto wspomnieć, że Japończyk nie wygrał żadnego z obu konkursów, lecz dokonał tego Dawid Kubacki. Polak jednak gorzej poradził sobie w kwalifikacjach, przez co zajął ostatecznie drugie miejsce w cyklu.

Fot. Weltcupskispringen.com

Największe skocznie narciarskie. 8. Kuusamo

Rozmiar skoczni – 142 m
Punkt K – 120 m
Rekord – 150,5 m

Rukatunturi została otwarta w 1964 roku i przez lata przeszła dwie przebudowy. Punkt konstrukcyjny pierwotnego obiektu wyznaczono na 105. metrze. Pierwsza renowacja miała miejsce w 1982 roku, kiedy odległość krytyczną przesunięto o 15 metrów. Najważniejsza modernizacja odbyła się w 1996 roku, gdyż skocznia zaczynała podupadać. Zainstalowano wówczas nowe oświetlenie oraz naprawiono wszelkie niedoskonałości. Dzięki reflektorom istnieje możliwość rozgrywania nocnych konkursów, które stały się wizytówką Pucharu Świata. Pierwsze zawody najwyższej klasy rozegrano w grudniu 1996 roku. Zwyciężył je Japończyk Takanobu Okabe, za którym uplasowali się Kazuyoshi Funaki i Andreas Goldberger. Na następny konkurs PŚ Ruka czekała 6 lat. Od 2002 do 2011 roku regularnie odbywały się tam zawody inaugurujące rywalizację najlepszych skoczków świata.

Skocznia w Kuusamo w latach 1964-2003 była największą dużą skocznią narciarską na świecie. Miano największej odebrał jej obiekt w Willingen, gdyż Muhlenkopfschanze została przebudowana na początku XXI wieku. Od kilku sezonów zawody w Ruce kojarzone są głównie ze względu na problemy ze sprawiedliwym rozegraniem ich. Wiatr często potrafił pokrzyżować szyki zawodnikom i organizatorom. Świadczy o tym zwłaszcza fakt, iż rywalizację tam odwoływano pięć razy. Ponadto Rukatunturi była świadkiem jednego z najbardziej absurdalnych konkursów w historii. W 2003 roku odbyły się skandaliczne zawody, które przeprowadzono na siłę, mimo niebezpiecznych warunków pogodowych. Loteria poskutkowała kilkoma wypadkami, w tym groźnie wyglądającym upadkiem Thomasa Morgensterna, który po wyjściu z progu zrobił salto i z dużą prędkością uderzył w zeskok. Kolejny poważny incydent miał miejsce w 2014 roku, wtedy to Andreas Wellinger złapał mocny podmuch wiatru i uderzył plecami w zeskok. Ostatecznie do końca sezonu leczył kontuzję barku.

Fot. Nelinjo / wikipedia.org

Największe skocznie narciarskie. 7. Harrachov (skocznia duża)

Rozmiar skoczni – 142 m
Punkt K – 125 m
Rekord – 151 m

Duża skocznia Certak została wybudowana wraz ze skocznią mamucią w 1979 roku. Ich projektantami byli Miroslav Belonoznik z Czech oraz Szwajcar Grasser. Na potrzeby mniejszego obiektu na zboczu Certowej Hory usunięto przeszło 200 tysięcy metrów sześciennych ziemi. Oficjalne otwarcie odbyło się 5 stycznia 1980 roku, zaś pierwsze międzynarodowe zawody miały miejsce dwa tygodnie później. Ich triumfatorem został Leos Skoda. Początkowo punkt konstrukcyjny naturalnej skoczni usytuowano na 120. metrze, lecz jesienią 2004 roku przeszła ona przebudowę. Poskutkowała ona przesunięciem punktu K o 5 metrów.

Pierwszy konkurs Pucharu Świata odbył się tam w 1981 roku, lecz już kilka lat później miał miejsce zastój. W sezonie 1989/1990 najlepszy okazał się Dieter Thoma i najlepsi skoczkowie świata powrócili na dużą skocznię w Harrachovie dopiero w 1996 roku. Ostatni konkurs przed przebudową wygrał Janne Ahonen. Certak został przywrócony do kalendarza w 2004, jednak znowu nie na długo. Już dwa lata później konkurs odwołano z powodu braku śniegu. Finalne zawody przeprowadzono w 2011 roku, a ich zwycięzcą okazał się Richard Freitag, który ukończył przed Thomasem Morgensternem i Severinem Freundem. Z pewnością warto wspomnieć o tym, że znacznie częściej odbywały się tam zawody Pucharu Kontynentalnego. Właśnie podczas konkursu tej rangi w grudniu 2004 roku Martin Koch ustanowił rekord obiektu, który wynosił 151 metrów. Był to jedyny skok powyżej 150 metrów na tej skoczni, mimo że działacze klubu z Harrachova uważali, że można tam bez problemu lądować na takich odległościach.

Fot. Twitter

Największe skocznie narciarskie. 6. Willingen

Rozmiar skoczni – 147 m
Punkt K – 130 m
Rekord – 153 m

Największa duża skocznia na świecie została zbudowana w 1925 roku i jej punkt K wynosił tylko 40 metrów. Pierwsze zawody wygrał Erich Recknagel. 25 lat później obiekt rozbudowano do rozmiaru ponad 100 metrów i wówczas była czwartą co do wielkości skocznią. Ciekawostką jest zawalenie się wieży najazdowej w 1960 roku. Po kilku przebudowach, w tym po przesunięciu punktu konstrukcyjnego do 120. metra, postanowiono zburzyć skocznię. W 2000 roku na jej miejscu powstał nowy obiekt, którego rozmiar wynosił ponad 140 metrów. Ponadto, w tym samym roku zburzono mniejszą skocznię obok starej Muhlenkopfschanze. Najnowsza modyfikacja miała miejsce w 2013 roku, wtedy unowocześniono wieżę sędziowską. Punkt HS został przesunięty na 147. metr po pomiarach delegata technicznego FIS w sierpniu 2019 roku.

Puchar Świata zadebiutował w Willingen w styczniu 1995 roku. Nagrodę za zwycięstwo odebrał wówczas Andreas Goldberger. Od sezonu 1998/1999 zawody PŚ odbywają się regularnie na Muhlenkopfschanze. Oprócz konkursów indywidualnych często miały miejsce tam konkursy drużynowe. Poprzednia „drużynówka” odbyła się w lutym 2019 roku, zaś najlepszą okazała się reprezentacja Polski. Pamiętnym wydarzeniem jest zwłaszcza konkurs z 3 lutego 2001 roku. Wtedy Adam Małysz w drugiej serii oddał fenomenalny skok, którego odległość zmierzono jako 151,5 metra. Warto dodać, że próbę tę oddano jeszcze przed przebudową skoczni, kiedy punkt K wynosił 120 metrów.

Od 2018 roku organizowany jest tam kolejny mini-turniej, Willingen Five (a od 2021 roku Willingen Six). Zasady są podobne do wspomnianego wcześniej Titisee-Neustadt Five, gdzie sumuje się punkty za skoki od kwalifikacji po konkursy. Pierwszym zwycięzcą został Kamil Stoch, zaś pozostałymi triumfatorami są Ryoyu Kobayashi, Stephan Leyhe i Halvor Egner Granerud. Obecny rekord skoczni wynosi 153 metry i ustanowił go w styczniu 2021 roku Klemens Murańka podczas kwalifikacji do konkursu indywidualnego.

Fot. SC Willingen

Największe skocznie narciarskie. 5. Harrachov (skocznia mamucia)

Rozmiar skoczni – 210 m
Punkt K – 185 m
Rekord – 214,5 m

Największa skocznia czeskiego kompleksu Certak wzbudzała i do dziś wzbudza sporo kontrowersji. Wcześniej tak uważano, gdyż charakterystyczną cechą tego obiektu była bardzo wysoka parabola lotu, która początkowo dochodziła nawet do dwunastu metrów. To skutkowało ogromną ilością upadków, a zwłaszcza przy lądowaniu. Poza tym, sami skoczkowie nie pałali optymizmem do najmniejszego mamuta. Najważniejszym problemem był panujący w Harrachovie zmienny wiatr, który niejednokrotnie ustalał wyniki konkursów. Organizatorzy próbowali rozwiązać ten kłopot poprzez zamontowanie studwudziestometrowej zasłony od zachodniej strony skoczni, lecz zdało się to na marne. Wszystko poskutkowało nawet zablokowaniem obiektu na jakiś czas przez FIS do momentu, aż zostanie przebudowana. Obecnie Certak nie jest wykorzystywany od 2014 roku i zaczyna popadać w ruinę. Co jakiś czas dochodzą głosy o wzmożeniu Czeskiego Związku Narciarskiego i próbie reaktywacji skoczni, jednak do niczego ostatecznie nie doszło.

Zawody Pucharu Świata zadebiutowały na mamucie w 1985 roku, a ich zwycięzcą został Ole Gunnar Fidjestol. Dwa lata wcześniej odbyły się tam Mistrzostwa Świata w Lotach Narciarskich, w których złoty medal otrzymał Klaus Ostwald. Warto dodać, że wtedy padł również jedyny oficjalnie ustanowiony na Certaku rekord świata w długości lotu. Pavel Ploc, srebrny medalista, ustał skok na odległość 181 metrów, podczas gdy ówczesny rekord wynosił o metr mniej.

Pierwszym skoczkiem, który przekroczył odległość 200 metrów na czeskim obiekcie był Andreas Goldberger. Austriak w 1996 roku wykorzystał korzystne warunki i mimo drobnych problemów przy lądowaniu pofrunął na 204. metr. Od sezonu 2001/2002 przez 6 lat skoczni nie używano, ponieważ przechodziła modyfikację. Zredukowano wysokość lotu podczas skoku, która była odwiecznym kłopotem dla organizatorów. Mistrzostwa w Lotach zorganizowano w Harrachovie łącznie 4 razy. Oprócz Ostwalda złote krążki zdobyli Noriaki Kasai, Sven Hannawald i Severin Freund. Dla polskich kibiców był to drugi po Zakopanem najczęściej odwiedzany obiekt w kalendarzu Pucharu Świata.

Fot. Twitter

Największe skocznie narciarskie. 4. Oberstdorf

Rozmiar skoczni – 235 m
Punkt K – 200 m
Rekord – 238,5 m

Skiflugschanze powstała w Oberstdorfie w 1950 roku z inicjatywy trzech niemieckich skoczków. Heini Klopfer, Josef Weiler i Toni Brutscher zapragnęli zbudować największą skocznię świata. Idea mamuta narodziła się po tym, jak niemieckim skoczkom zabroniono rywalizacji na Igrzyskach Olimpijskich w 1948 roku. Rok później projekt został rozpisany, wszelkie formalności domknięte i można było rozpocząć budowę. Początkowo zakładano rozbudowę istniejącej już Schattenbergschanze, lecz ostatecznie postawiono na stworzenie czegoś nowego. W pięć miesięcy powstała drewniana konstrukcja, zaś 2 lutego 1950 roku odbyło się nieoficjalne otwarcie. Klopfer oddał pierwszy skok, który wylądował na 90. metrze. Wówczas punkt krytyczny wynosił 144 metry. Pod koniec lutego tego samego roku zorganizowano tam zawody lotów narciarskich, które cieszyły się ogromnym zainteresowaniem. Prawdopodobnie konkurs przyciągnął od 60 do ponad 100 tysięcy widzów. Z czasem okazało się, że potrzebna jest przebudowa. W 1972 stalowo-betonowa konstrukcja zastąpiła drewnianą, głównie ze względu na organizowane rok później Mistrzostwa Świata w Lotach.

Ponadto przesunięto punkt K na 165 metrów. Cztery lata przed modyfikacją w wieku 50 lat na zawał zmarł niespodziewanie Heini Klopfer i na cześć projektanta nazwano skocznię jego imieniem. Niemiec zaprojektował łącznie ponad 200 skoczni, a oprócz tego był cenionym ekspertem w FIS. W kolejnych latach obiekt sporadycznie powiększano, aż w 2001 roku podwyższono próg. W pewnym momencie skocznia utraciła homologację, dlatego w 2016 roku rozpoczęła się gruntowna renowacja Skiflugschanze. Od tej pory punkt konstrukcyjny wynosi 200 metrów, zaś rozmiar 235 metrów. W Oberstdorfie zorganizowano do tej pory 6 konkursów Mistrzostw Świata w Lotach oraz 18 zawodów Pucharu Świata. Ponadto rekord świata bito tam 18 razy, najczęściej w latach 1950-1984. Dziś rekordzistą obiektu jest Daniel-Andre Tande, który 19 stycznia 2018 roku wylądował swój skok na odległości 238,5 metra.

Fot. Skiflugschanze Oberstdorf

Największe skocznie narciarskie. 3. Bad Mitterndorf

Rozmiar skoczni – 235 m
Punkt K – 200 m
Rekord – 244 m

Historia skoków na północnym zboczu góry Kulmkogel sięga lat dziesiątych XX wieku. Pierwsza faktyczna skocznia powstała prawdopodobnie w 1925 roku. Wówczas po drobnych modyfikacjach umożliwiała skoki na odległość 60 metrów. Po wojnie Austriacy wznieśli mamuta pomiędzy Bad Mitterndorf i Tauplitz. Przez lata istniał konflikt nazewnictwa lokalizacji Kulm, jednak od 2015 roku jest to ustandaryzowane. Wtedy to gminę Tauplitz wcielono do Bad Mitterndorf i od tej pory to właśnie ta nazwa jest poprawna. Obiekt przechodził kilka przebudów, które obejmowały m.in. zamontowanie siatek przeciwwietrznych lub przesunięcie punktu K. Przed 2014 rokiem punkt ten wynosił 185 metrów, zaś rozmiar równo 200 metrów.

Austriacka skocznia mamucia zapisała się w historii, jako pierwszy obiekt tych rozmiarów, na którym skok oddała kobieta. W 1997 roku Eva Ganster wylądowała swój lot na 167. metrze, co zostało zapisane w Księdze Rekordów Guinessa. Pięć lat później to osiągnięcie przebiła jej rodaczka, Daniela Iraschko-Stolz, która jako jedyna w historii skoczyła na 200 metrów. Ostatnia gruntowna modyfikacja obiektu miała miejsce w 2014 roku, kiedy ogłoszono Bad Mitterndorf jako organizatora Mistrzostw Świata w Lotach w 2016 roku. Skocznia przeszła kilka zmian, takich jak wydłużenie progu lub przeprofilowanie zeskoku. Obecnie punkt konstrukcyjny usytuowano na 200. metrze, zaś rozmiar przesunięto na 235 metrów.

Zawody na Kulm cieszą się ogromną popularnością. Rekord świata ustanawiano tam trzy razy, a ostatni raz miało to miejsce w 1986 roku. Wówczas Andreas Felder ustał lot na odległość 191 metrów. Obecny rekord mamuta wynosi 244 metry, zaś rekordową próbę w styczniu 2016 roku oddał Peter Prevc. Oprócz MŚwL, Bad Mitterndorf regularnie gości w kalendarzu Pucharu Świata.

Fot. Twitter

Największe skocznie narciarskie. 2. Planica

Rozmiar skoczni – 240 m
Punkt K – 200 m
Rekord – 252 m

Początkowo rekordy świata bito na skoczni Bloudkova Velikanka, jednak w latach 50. XX wieku sytuacja drastycznie się zmieniła. Niemcy wybudowali Skiflugschanze w Oberstdorfie, a ponadto Austriacy postawili Kulm. Wtedy było wiadomo, że dalsza rywalizacja o najdalsze loty świata jest niemożliwa na tym obiekcie. Około 1954 roku Jugosłowianie opracowywali pierwsze projekty, lecz dopiero 15 lat później powstała nowa skocznia. „Velikanka bratov Gorisek”, którą nazwano tak na cześć jej projektantów, braci Vlado i Janeza Gorisek. Nazwa ta funkcjonowała do 2004 roku, kiedy zmieniono ją na Letalnica. Oficjalne otwarcie nowo wybudowanego obiektu odbyło się 21 marca 1969 roku. Zorganizowano wtedy konkurs Tygodnia Lotów Narciarskich, w których zwyciężył Jiri Raska. Podczas niego rekord świata pobito 5 razy, a ostatni z nich wynosił 165 metrów. Zawody te przyciągnęły około 90 000 widzów, co zaskoczyło samych organizatorów.

Pierwsze Mistrzostwa Świata w Lotach odbyły się na Velikance w 1972 roku. Przez następne lata skocznia przechodziła drobne modyfikacje, głównie polegające na zmianie profilu i punktu K. W marcu 1987 roku po raz ostatni rekord świata ustanowiono tam stylem klasycznym, zaś 4 lata później Andre Kiesewetter oddał najdłuższy skok w historii tego stylu. Wylądował na 196. metrze, lecz swój skok podparł, dlatego nie można go zaliczyć jako rekord. Większa przebudowa skoczni w Planicy miała miejsce w latach 1993-1994. Wtedy to cofnięto próg oraz wydłużono bulę, co całkowicie zmieniło profil obiektu. Wcześniej skoczkowie lecieli na wysokości dochodzącej do 15 metrów nad bulą. Po modyfikacji wynosiła ona około 2 metrów. Podczas MŚwL w 1994 roku, Velikanka stała się pierwszym miejscem, na którym wylądowano skok ponad dwustumetrowy. Tomi Nieminen ustał swój lot na odległość 203 metrów.

XXI wiek

Następne lata to kolejne przebudowy w celu wydłużenia lotów. Jedna z nich w kombinacji ze sprzyjającym wiatrem pozwoliła na rozegranie prawdopodobnie najlepszego konkursu w historii Pucharu Świata. Zawody z 20 marca 2005 przeszły do historii jako kultowa walka o rekordy. Ostatecznie ich zwycięzcą został Bjorn Einar Romoeren, który ustanowił rekord świata wynoszący 239 metrów. Dalej od niego skoczył wówczas tylko Janne Ahonen, który jednak swojego lotu nie ustał. Od 2011 roku nie pobito w Planicy rekordu świata.

W latach 2013-2014 miała miejsce tam kolejna modyfikacja, która ustanowiła punkt K na 200 metrów, a od 2018 roku rozmiar obiektu przesunięto na 240 metrów. Obecnie Letalnica umożliwia loty na ponad 250 metrów, co pokazał Stefan Kraft w 2017 roku, który wylądował na 251. metrze. Tego samego dnia jego rekord o pół metra przebił Kamil Stoch. Najdłuższy lot w historii skoczni w Planicy miał miejsce w marcu 2018 roku. Wtedy Gregor Schlierenzauer oddał skok na odległość 253,5 metra, jednak podparł go, dlatego nie jest on oficjalnym rekordem. Ten należy do Ryoyu Kobayashiego, został ustanowiony w 2019 roku i wynosi 252 metry.

Fot. Twitter

Największe skocznie narciarskie. 1. Vikersund

Rozmiar skoczni – 240 m
Punkt K – 200 m
Rekord – 253,5 m

Początkowo Vikersundbakken nie była dużym obiektem. W 1936 roku pozwalała na skoki około 80 metrów, a jej pierwszy rekord wynosił dokładnie 86 metrów. Dopiero po kilku latach postanowiono powiększyć norweską skocznię do statusu skoczni mamuciej. Pierwsze zawody po modyfikacjach pokazały ogromny potencjał obiektu, gdyż Bjorn Wirkola dwukrotnie pobił ówczesny rekord świata. Największym kłopotem był wiatr, który często przekraczał wartości dopuszczalne do bezpiecznego skakania. Przed Mistrzostwami Świata w Lotach w 2000 roku skocznię po raz kolejny przebudowano, aby umożliwić jeszcze dalsze loty. Po zmianie profilu ustanowiono punkt konstrukcyjny na 185. metrze. Odtąd skoki na 200 metrów w Vikersund były możliwe, zaś najlepszym tego przykładem jest Sven Hannawald. Niemiec skoczył na 214 metrów, jednak przy lądowaniu podparł się.

Wtedy to nadal Planica dzierżyła miano obiektu do bicia rekordów, aż na przełomie 2010 i 2011 roku odbyła się największa przebudowa Vikersundbakken. Wówczas zburzono stary rozbieg oraz znacznie przeprofilowano zeskok. Punkt HS przesunięto na 225 metrów, zaś po zmianie regulacji FIS w 2017 roku na 240 metrów. Nowy profil okazał się bardzo charakterystycznym dla skoczków, ponieważ przy wysokiej prędkości wychodzą z progu, lecą bardzo nisko nad zeskokiem, aby w końcowej fazie lotu nabrać jeszcze wysokości. Możliwości norweskiego mamuta pokazał Johan Remen Evensen, który już w trakcie pierwszego treningu wylądował swój skok na 243. metrze. Tego samego dnia podczas kwalifikacji pobił rekord świata, który od tej pory wynosił 246,5 metra.

Największe skocznie narciarskie to zawsze walka o rekordy

Minimalna zmiana obiektu została jeszcze przeprowadzona w 2014 roku, jednak zmodyfikowany zeskok przesunął jedynie punkt K o 5 metrów do obecnej wartości. W lutym 2015 roku miał tam miejsce pierwszy w historii skok na odległość 250 metrów, a jego autorem był Peter Prevc, lecz już dzień później o półtora metra dalej wylądował Anders Fannemel. Wcześniej podczas kwalifikacji najdłuższy lot w historii oddał Dimitrij Wasiljew, który ostatecznie nie ustał lotu na 254 metry.

Kolejny rekordowy skok oddał Robert Johansson podczas konkursu drużynowego w marcu 2017 roku. Norweg wykorzystał bardzo sprzyjające warunki, obrał wysoką parabolę lotu i wylądował na 252. metrze. Z rekordu jednak nie cieszył się zbyt długo, gdyż parę minut później jego osiągnięcie przebił Stefan Kraft. Reprezentant Austrii osiągnął 253,5 metra, co do dziś jest rekordem świata w długości lotu.

Fot. vikersund.no

Odpowiadając na tytułowe pytanie, zarówno skocznia w Planicy, jak i ta w Vikersund mają obecnie taki sam punkt rozmiaru obiektu. Mimo to wydaje się, że na ten moment to norweska konstrukcja pozwala na dalsze loty, głównie ze względu na swój profil. Słoweńcy próbują nie odstawać, jednak sam fakt wylądowania lotu na odległość ponad 250 metrów to spore osiągnięcie. W planach z pewnością są kolejne przebudowy istniejących już obiektów oraz wybudowanie nowych, dlatego następne rekordowe skoki są tylko kwestią czasu. Być może już wkrótce zestawienie pt. „Największe skocznie narciarskie” będzie wymagało aktualizacji.