Złote algi. Charakterystyka
Złote algi czyli Prymnesium parvum, to gatunek glonów występujących na całym świecie. Żyją w ekosystemach o szerokim zakresie zasolenia i warunków środowiskowych.
Glony to prymitywne, głównie wodne organizmy fotosyntetyczne, które zawierają chlorofil i nie mają prawdziwych łodyg, korzeni i liści. Jednokomórkowy glon Prymnesium parvum żyje w słonej wodzie w ujściach rzek, gdzie miesza się woda słodka i słona. A właśnie w słonym środowisku o wysokim pH czuje się najlepiej. Rozwojowi sprzyjają także wysokie temperatury powyżej 20°C. To mikroskopijna (około 10 µm), wiciowata alga, która jest zdolna do wytwarzania toksyn, które mogą powodować rozległe śnięcie ryb.
Te organizmy jednokomórkowe mają kształt elipsoidalny lub owalny, z komórkami o długości od 8 do 11 µm i szerokości od 4 do 6 µm. Każda komórka ma dwa równe „ogony” zwane wiciami i krótką, elastyczną organellę przypominającą kołek, zwaną haptonema. Wici służą do poruszania się, a haptonemy do przyczepiania lub karmienia. Komórki Prymnesium parvum mają dwa chloroplasty w kształcie siodła, które są zwykle koloru żółtozielonego do oliwkowego.
Toksyczność
Złote algi należą do gatunków glonów tworzących tzw. niebezpieczne zakwity glonów (HABs) i tylko gdy dojdzie do zakwitu stają się niebezpieczne dla organizmów żyjących w wodzie.
Są zdolne do wytwarzania toksyn zabójczych dla ryb, określanych mianem ichtiotoksyn, cytotoksyn i hemolizyny. Ichiotoksyna działa na organizmy oddychające skrzelami, takie jak ryby, małże czy płazy skrzelowe, uszkadzając przepuszczalność komórek skrzeli i czyniąc organizmy podatne na wszelkie inne toksyny obecne w wodzie. Skrzela tracą zdolność wymiany wody i wchłaniania tlenu, co w konsekwencji prowadzi do śmierci przez uduszenie.
Złote algi – zagrożenie dla człowieka?
Czy toksyny wytwarzane przez złote algi mogą być zagrożeniem dla człowieka? Jak dotąd nie ma żadnych badań, z których wynikałoby że mogą one być szkodliwe dla ludzi czy innych ssaków. Mimo to, warto zachować środki ostrożności. Nie należy wchodzić do wody, w której znajdują się te toksyczne glony, ani nie spożywać ryb pochodzących z tych zbiorników.
Co zrobić z zatrutą wodą?
Tak naprawdę nie ma skutecznych metod na zwalczanie Prymnesium parvum z większych zbiorników wodnych. Większość metod tłumienia wzrostu tych opiera się na syntetycznych chemikaliach,, które mają szerokie spektrum działania. Ze względu na swoje silne działanie syntetyczne chemikalia mogą wpływać nie tylko glony, ale szkodzić organizmom żyjącym w wodzie. W przypadku małych zbiorników można wymienić całą wodę lub użyć takich aligicydów jak siarczan amonu czy nadtlenku amonu. Natomiast w przypadku mórz czy rzek pozostaje czekać aż zakwit glonów naturalnie wyhamuje.